İletişim insanoğlu içinde düşünce, duygu paylaşımı haberleşme akla gelebilecek birçok yolla iki veya daha fazla kişiler içinde olan aktarımdır. Bu aktarım her yaş grubu için gerekli bir durumdur. İletişim her türlü yolla gerçekleşebilir lakin önemli olan doğru yazışma kurabilmektir özellikle ebeveynlerin çocuklarıyla olan doğru iletişimi evlatların ilerideki bakış açısını, geleceğe veya karşındaki insana olan tutumunu etkileyecektir. Bugün ebeveynlerin çocuklarıyla iyi mi doğru iletişim kurabileceği hakkındaki konuşacağız
Doğru iletişim kişiler arasında aktarılmak istenen bilgiyi düzgünce karşı tarafa anlayabileceği biçimde aktarabilmektir. Çocukların bizi anlayacağı dilden konuşmamız gereklidir. Ne olursa olsun karşımızdakinin çocuk olduğunu unutmamamız gerekmektedir.
İletişim ancak sözlerle gerçekleşmez. Konuşurken ne kadar kelimeler önemliyse gövde dili, ses tonu da o kadar önemlidir. Bir çocuğa göz teması kurmadan seni seviyorum derseniz fazlaca etken olmayacaktır lakin onunla göz teması kurup koluna dokunarak seni seviyorum derseniz duygunuzu daha etken bir şekilde aktarmış olmuş olursunuz.
İletişimi doğru kullanmada unutmamamız ihtiyaç duyulan mühim maddeler;
*İletişim oluşturmak: En önemli fakat en fazlaca unutulan durum. Çocuklarıyla iletişim kurmayı unutan anne babalar…
*Çocukla göz teması kurmak: Göz kontağı oluşturmak her iletişimde oldukca önemlidir. Ebeveynlerin evlatları ile göz kontağı kurması daha oldukça önemlidir şu sebeple göz kontağı kurarken çocuğunuzu önemsediğinizi hissetmesine sebep olmuş olursunuz. Duygu alışverişi daha güçlü gerçekleşir.
*Tehdit etmemek: Oyuncaklarını arkadaşınla paylaşmazsan arkadaşın gidecek demek yerine pozitif konuşmak gerekir. Örneğin “Oyuncaklarını arkadaşınla paylaşırsan arkadaşların da seninle oyuncaklarını paylaşır ve ikinizde daha oldukça oyuncakla oynamış olursunuz.” demek daha doğrudur.
*Çocuğun idrak seviyesinin sınırı olan bulunduğunu unutmamak: Her ne kadar çocuğumuzla bir yetişkin gibi konuşmamız lüzumlu olsa da karşımızdakinin çocuk bulunduğunu unutmamalıyız.
*Açık ve net anlatmak: İsteğimizi açık ve net söylemeliyiz aksi takdirde çocuk anlatılmak isteneni doğruca anlamayabilir.
*Seviyesine uygun kelimeler kullanmak: Çocuğun anlayacağı dilden konuşulursa dikkati dağılmamış olur ve sizi daha rahat anlar.
*Çocuğun kendisini ifade etmesine izin vermek: Ebeveynler konuştuktan sonrasında çocuğa fikrini sormaları icap eder. Sen ne düşünüyorsun? Fikrin nedir? şeklinde sorular çocuğunda kendisinin önemsendiğini hissetmesi açısından oldukça önemlidir.
*Ses tonunu doğru kullanmak: Çocuğa bağırarak bir şeyler anlatılmaya çalışıldığında korku ön plana çıkar. Sevgi ile olması ihtiyaç duyulan kontakt korku ile gerçekleşir böylece çocuk ilerleyen zamanlarda ailesine karşı içine kapanmış olabilir.
*Ebeveynlerin kendi aralarında tutarlı olması icap eder: Anne çocuğa bir mevzu ile alakalı konuştuktan sonra baba gelip aynı mevzuda başka halde konuşursa çocuğun kafası karışabilir. Çocukla konuşulmadan ilkin anne babanın kendi aralarında net bir fikri olması gerekir.
*Önemsendiğini hissetmek: Çocukla kontakt halindeyken onu önemsediğinizi ara ara söylemeniz gerekmektedir. Bir çocuğun en ihtiyaç duyduğu konulardan bir önemsenmektir. Önemsendiğini hisseden çocuk kendini değerli hissedecektir böylece özgüveni de gelişecektir.
*Anlaşılma hissi: Her insan şeklinde çocuklarda anlaşıldığını hissetmek ister bundan dolayı çocuk ebeveynlere derdini anlatırken ebeveyniler çocuğun sözünü kesmeden evet seni anlıyorum gibi laflar söylemelidirler. Beden dili olarak başı aşağı yukarı hareket ettirebilirler. Bu hareket onları dinlediğinizi ve anladığınızı hissettirecektir böylece çocuk kendini daha huzurlu anlatım edebilecektir.
